Steinkudys

Steinkudys var steinahrúga á Skólavörðuholti skammt frá þar sem Skólavarðan stóð og stytta Leifs Eiríkssonar stendur nú. Hér var sakakonan Steinunn Sveinsdóttur frá Sjöundaá dysjuð árið 1805. Steinunn og ástmaður hennar Bjarni Bjarnason voru dæmd til dauða fyrir að myrða maka sína á Sjöundá árið 1802 en Steinunn lést árið 1805, stuttu áður en til stóð að fullnægja líflátsdómnum. Bjarni var líflátinn í Kristianssand í Noregi stuttu síðar.

Sögusagnir um dauða Steinunnar

Ýmsar sögur voru á kreiki um dauða Steinunnar og ein þeirra var að henni hefði verið byrlað eitur í fangelsinu sökum þess að hún var þunguð eftir einn fangavörðinn. Séra Pétur Jónsson frá Kálfafellstað í Suðursveit, sonur Jóns Péturssonar háyfirdómara frá Víðivöllum og hálfbróðir Sturlubræðra, hafði aðra sögu að segja árið 1915 í viðtali við Nýtt kirkjurit (6 tbl. 1915).

Í vígða mold

Árið 1915 voru bein Steinunnar tekin upp og jarðsett í Hólavallakirkjugarði en það var ekki fyrr en árið 2012 að ættingjar Steinunnar settu legstein á gröf hennar. Sjá einnig færsluna Sjöundá.

Túlkun listamanna

Atburðirnir á Sjöundá og eftirmálar þeirra hafa orðið ýmsum listamönnum að yrkisefni. Skáldsaga Gunnars Gunnarssonar, Svartfugl, byggir t.d. á atburðunum á Sjöundá og leikhópurinn Aldrei óstelandi setti árið 2012 upp leikverkið Sjöundá sem byggði á bók Gunnars og öðrum gögnum um málið.